WV4 | Ruimte, licht en transparantie

Nieuws/15 March 2021

De woning op 4 kent vele verhalen. De meeste zijn oud, gaan terug naar het eind van de negentiende eeuw. De herinneringen brengen vlagen van klassieke muziek met zich mee, maar worden overstemd door de luidruchtige kuipers aan de kade langs het water. Een snelle blik vanuit de goede kamer door de beslagen ruitjes naar het drukke plein, levert slecht karikaturistisch schouwspelen op. Het schimmenspel op de markt laat weten dat het al laat is. Gauw nog een slok lauwe koffie, de ketel op het fornuis en snel aan het werk.

 

Het tempo van de muziek wordt hoger en laat het geluid van de buitenwereld verstillen. Mensen verdringen zich als mieren rondom de blauwwitte onderbuurman. Rockabilly, de warmte van de gashaard en het gehuil van de baby maken van het bovenhuis een thuis. Gluren naar de miertjes, met de baby op de arm. Een eigen plek, een nieuw leven, een mooie tijd.

Half negen. De karikaturen van weleer hebben plaats gemaakt voor realtime leven in een virtuele wereld. Het buitenleven wordt slechts geïnviteerd op eigen initiatief, door de opening in het front. De ochtendzon strijkt langs de frisse muren en maakt lange schaduwen. Het nieuwe thuis borduurt voort op de moderne tijd, brengt ruimte, licht en transparantie. De verbinding met het rijke verleden blijft, is nog zichtbaar. Maar niet voor lang. Het huis op 4 nadert voltooiing. Het werk wordt nu begeleid en vervolmaakt met verstaanbare muziek. Nu wordt er meegezongen, straks valt er een stilte. Dan breekt voor het huis op 4 een nieuw era aan en zal de vlucht door tijd en ruimte even pas op de plaats maken.

Het verhaal gaat van hoofdstuk naar hoofdstuk met telkens een nieuw script in een nieuwe tijd. Van monoloog naar dialoog, nog lang niet zonder woorden.

De atmosperhics van interieurarchitectuur, Jos Hermans